نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

خودم این‌کاره بودم
معلوم است که می‌فهمم
ولی...
قرار نیست مثل گذشتگان خودم که رفتار نمایم!

مشقش را نوشته
رونویسی
یک بار از درس هم بیشتر نبوده
ولی چه فرقی می‌کند
هوش انسان است دیگر
دنبال راه در رو
راه ساده‌تر
عقلش می‌رسد که دارد کار لغو و بیهوده انجام می‌دهد
وقتی عین همین متن در کتاب هست!

وقتی نگاه کردم
در همان نگاه نخست
فهمیدم جا انداخته است
درست مثل زمان کودکی خودم
ولی من...
رونویسی‌های زمان ما حداقل چهار بار از درس بود
از خود می‌پرسم:
یک بار نوشتن هم مگر جا انداختن می‌خواهد؟!



مادرم اگر بود
به روش خود عمل می‌کرد
هنوز یادم نرفته
کف‌گیر فلزی را می‌آورد
همان که همیشه کنار دیس پلو سر سفره می‌گذاشت
بالای سرم می‌گرفت
چشمانش را درشت می‌کرد...
و من
با ترس و لرز بود که جاافتاده‌ها را می‌نوشتم
خط‌هایی را که با مهارت زیاد
با دقت فراوان
از لابه‌لای چهار بار رونویسی حذف کرده بودم
بلکه حجم مشق کم شود!

سیدمرتضی اما
چنین برخوردی از من ندید
همین دیروز که برای اولین بار
عقلش رسید که این کار بیهوده را کم نماید
با جا انداختن!

به رویش نیاوردم که جا انداخته است
فقط این طور گفتم:
کتاب فارسیتو بیار
تطبیق کنم
اگر چیزی کم باشه متوجه می‌شم

رنگش پرید
نه رنگش
یعنی معلوم شد در رفتارش که نگران شده
به او فرصت دادم:
خب،‌ البته قبلش می‌تونی خودت بررسیش کنی
اگر چیزی جا افتاده تکمیل کنی!

به سرعت دفتر را گرفت
برد و چند دقیقه بعد برگشت
با این جمله آغاز کرد:
چند خط جا نشد سرجاش بنویسم، تهش نوشتم!

آّبرومندانه حل شد
نیازی به کتک هم نبود
تنبیه هم نمی‌خواست



مگر ما چه می‌خواهیم؟!
ما والدین
مگر هدف «اصلاح رفتار»‌ نیست؟!
یا نوشتن چند خط بیشتر؟!
خب وقتی به همین سادگی درست می‌شود
چه نیازی به کف‌گیر و تنبیه و داد و هوار
و چشم‌قلمبه‌کردن‌هایی که آدم‌بزرگ‌هایش را هم می‌ترساند
چه برسد به کودکش!

به نظرم آمد توبه هم همین است
این‌که خداوند می‌پذیرد
و وعده نموده از تمام خطاهامان می‌گذرد
اگر بی‌دردسر اقرار کنیم
لج‌بازی نکنیم
وقتی فهمیدیم فهمیده است
زود جبران کنیم
دست‌مان را به دعا بلند کرده و رحمتش را طلب نماییم
عین بچگی‌مان نباشیم
که فکر می‌کنیم
فقط خیال
که بابا نمی‌فهمد
اگر بدانیم می‌فهمد
رفتار خود را اصلاح می‌کنیم
اگر رفتار خود را اصلاح کنیم
دیگر چه نیازی به آتش و عذاب و سوختن
خداوند می‌بخشد
او مگر غیر از رفتار خوب از ما چه می‌خواهد؟!

«وَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَـئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا یُظْلَمُونَ نَقِیرًا» (نساء:124)
و کسانی از مردان یا زنان که بخشی از کارهای شایسته را انجام دهند، در حالی که مؤمن باشند، پس اینان وارد بهشت می شوند، و به اندازه گودی پشت هسته خرما مورد ستم قرار نمی گیرند. (ترجمه انصاریان)

شنبه 103 آبان 26

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید